ölümsüzlük fırtınası

Felekten günler çalar,
Alkış tutar gönüller.
Katlanır tınılarla kahkahalar.
İniltiler kırılır, atılır yakalardan dertler.
Mutluluk fırtınası eser, şaka yapar,
Anlamsız güler gamsız ağlar yürekler..
Yokluk varlık bir olur mamafih.
Elemsiz kalplerde arzular afaki.
Ölümsüzlük iksirini içer efendiler.
Ekseri maşuklar kendinden geçer.
Eller yanar kabullenilmiş hayalin ateşiyle
Kabus olur rüyalar, zor uyanma telaşesiyle..
Her yeni güne başlarken düşünür,
İçinde gürül gürül şakır bülbüller.
Bekler çaresiz gece gündüz,
Alımlı bebekler gibi gülümser.
Yarınlara uzanır gül misali kokusu.
Rahat bırakmaz içindeki ayrılık korkusu.
Isıtır güneşin ateşi gözlerimi alır senden.
Leyla ile mecnun söz verir yeniden.
Dermanım kalmasa, olsa da dizlerim mecalsiz,
Ayrılık ecelim olur, ölüm gibi amansız.
Yağmurlar damlar kalbinden tek tek gönül şelaleme.
Akşam olur, aydınlatır odamı aşk meşalesinin külleri.
Haz duyulmaz, sözü edilmez bu gönülde şu lafa;
Ayrılık gafları kabulsüzdür umut meclisinde,
Kavuşmayla soluklanır, medet umar ecelden..