kayıp düş (29/11/2005)
yalnızlık, karamsarlık..
ardından gelen bir ürperti sarar bedeni.
solukların daha da hızlanır soluksuz günlerinde.
huzurlu gönülden tek tek kopar acı düğümleri.
düğümlenir boğazında, yutkundukça tutulur nutkun.
ve ağlamaya başlarsın sessizce, cılız iniltilerle..
yürek boşalır, çatık kaşlar yumuşar ve bir an hislerin kuvvetlenir de..
duygusallığın boyunduruğunda boyun eğersin.
işte o an kendine acıma asla.
o an acını kalbine göm, göm o sonsuz pırıltı havuzuna.
onurla, asaletle, kasvetle, katıyla boya çehreni.
ve ardına bakma
yürü sadece adım at.
gerisi gelir zamanın akışına kapılmış anlar gibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder