güneşin ışıltısını yaprakların loşluğu altından almaya çalışırken duygularında gökyüzünün tonlarıyla birlikte yumuşamaya yüz tutar. kalbinde çözüldükçe buz parçacıkları daha çok pişmanlık duyar hışmının verdiği hasarla yürek acısı. ve bir zaman sonra pişmanlık bir ok gibi saplanır güneşine, kararır bir günün baharı daha..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder