7 Şubat 2007
içimdeki fırtına
Benim ruhumda yaşadığım bir bozgun değildi zira. İçime nice ders fidanları ekmiştim ağıtların melodisinden düşen sancılarla. Arzuladığım tüm zaferler birer birer bayrak düşürdü imkansızlığın hizip kümelerinde. O ana kadar hissetmemiştim böylesine bir direnci geçit vermeyen korku hendeklerinde. Cehalet çağlayanları gümbür gümbür akmaya başlayınca şırıltısıyla irkildim. her ne kadar celalli görünse de mizacım içimde erimişti tüm nefret taşları. Kalanları da merhamet okyanusunun kıyısına döktüm ilk dalgaya yem olsun diye iyice yaklaştım kıyısına korkularımın. Aşksız bir karmaşaydı yaşadığım, hiç çözemediğim bir bulmaca, yerine koyamadığım bir taş gibi kopuktu yamacından. bilinmezler ülkesinin kimsesizler adacığında sessiz bir isyan içerisindeyim. Ne çığlığımı duyan bir akis ne de aksime ses veren anlamsız dalgalar karşılayabiliyordu beni. En aksi adam bellemiştim benliğimden süzülmüş, yabanileşmiş, bana yabancı gördüğüm bunalımlı mizacımı. Siluetlerimi inkar etsem dahi kördüğüm olmuş yüreğimin zıllıydı her taşan amaçsız sözlerim. Neydi o umutsuz kaldığım buhranlı denizlerde yaşadığım gelgitler? Neydi beni sürükleyen, düşüncelerimi kahrolası tozuna katan matem rüzgarları? Sormadan dahil olduğum oyunun parçası olmaktan muzdarip oldum. dahası garip bir duyguyla geçmiş ve gelecek arasında sıkışmış bir öfkeden başkası değildim. Ne geçmişi bilebilir ne de bilgeler gibi kafamda tasavvur edebilirdim gelecekte beni bekleyen akıbetlerimi. Laf yetiştirmekten tüyleri tükenmiş dilimle tükürsem tüm öfkemi, kahpeliğin meymenetsiz simasına. Mayasında hazır tuttuğu kötülük tohumları ateşlenir, canlanır yeniden sarf ettiklerimden bir çıkmazlar filizi. Bıraksam boşluğa hislerimi, bir hiç olmak isterken yüreğimi alır mı yine girdap nöbetleri? Alır mı beni benden huzur isterken; muzur hayallerimin pasıyla paslanmış, yasak hududunda kurum kaplamış dehlizler. hala güvensizim sorularla ihata ettiğim muammaya, hala inanamıyorum bana reva görülen bedeni dar biçilmiş hayata, hala ben kimim sorusuyla süslüyorum zihnimi örseleyen düşüncelerimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder