yolun sonu (08/01/2006)
ölüm kapıyı çalınca olmayacak bir ev sahibi
soğuk bir karşılama ile ürperecek insan.
yolun sonu hep puslu hep sisliydi...
ve sislerin ardından gülümseyecek nihayet.
hatime-i tarik buysa eğer geçmeyen kim ola.
hiç mi tereddüt etmedi yürekler,
gözlerden bir damla kopup da sızlamadı mı beden.
bir toprak arzusuydu olanlar.
bir avuç toprak doyururdu aç gözleri.
aç gözlerini gör yolun sonunu.
iyi bak ne haldesin
nelerle meşgul nelerle hallenmektesin.
bitiş sirenleri çalmadan
salan okunmadan salalara kulak ver.
çağrı ölene değil, ölmeden ölemeyenlere değil mi?
boş arzular, hırslar, riyalar, yalanlar, tamahlar...
uzayıp giden atalet yüklü omuzlar...
dur durak bilmeden son durak göründü vesselam.
hadi soğuk yüzünü gördün görmeyecek mi sandın.
rüya mıydı, yalan mıydı söylenen ölüm.
gelişin de gidişin de boşuna değil be insan.
insan ol insan yaşa ve insan öl.
ki değsin yaşamağa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder