sindirella 1

sindirella 1 (25/11/2005)
bir varmış bir yokmuş..
saklı bir kentte saklı bir güzellik varmış.
güzellikler hiç saklı kalır mı?
bu güzel de uzunca süre sessiz kalmış.
bir gün birisi bu güzeli keşfetmiş
çok kısa sürmüş bu an ve hızla uzaklaşmış güzel..
güzel, uzunca bir yolculuğa çıkmış.
bakmış ki her attığı adım güzelliğinden bir parça çalıyor ağlamaya başlamış.
o kadar ağlamıştı ki bri anda bir yol belirmiş önünde.
ilk adımını atmış bu yola.
bu güzel birçok hatalar yapmış her attığı adımda..
ama hep pişman olmuş yaptıklarından.
basamakları tek tek çıkarken artık daha güvenli atıyormuş adımlarını kendinden emin ve bilinçli..
bir ara çok heyecanlanmış ve pabuçlarından birini unutmuş gerisinde. o pabuç tüm güzellere bir güven verecek ilham olmuş.
ve bir gün "varmış" gideceği yere, artık o pabuçlara ihtiyacı "yokmuş".
bir varmış bir yokmuş..
güzelliğini kalbinde bulmuş
kalbini ruhunda keşfetmiş,
ruhunu huzurda teselli etmiş,
huzuru sevgide büyütmüş,
sevgiyi paylaşmakla çoğaltmış,
paylaşmayı aşktan öğrenmiş,
aşkı yokluktan,
yokluğu varlıktan,
varlığı haktan,
hakkı marifetten öğrenmiş.