lale (24/10/2005)
yalnız bir laleyim tüm pırıltımla duruyorum.
birini bekliyorum onun da beni beklediğini umarak.
en güzel renklerime büründüm doğallığımdan feragat edercesine.
biraz daha dikkat çekmek istedim,
daha fazla sevilmeyi bekledim hep.
sonra bir gün ummadığım biri geldi.
öyle bir baktı ki irkildim..
hep bu anı bekliyordum ama ummuyordum bu kadar sevecen,
bu kadar aşk dolu gözlerle ruhumun en derin dehlizlerinde dolaşacağını.
birden bir sıcaklık kapladı bedenimi,
bir güven geldi yüreğimin üstüne.
o güvenle daha emin atıyordu kalbim,
o bakışlara dalan gözlerim daha bir sevgiyle bakıyordu hayata.
özlemlerim,
sevgi dolu bir duru kalbim vardı benim..
ama hiç hayallerim,
geleceğe uzanan tahayyüllerim yoktu..
bir mavi düş kapladı semayı sanki dünyam değişmişti.
yalnız bir lale değildim!
beni seven, yaren olan, içimde büyüttüğüm özlemi sahiplenin biri vardı artık.
hayat bu ya..
değiştirdi onu da.
o lale soldu,
o mavi düş karanlığa döndü,
o sevgi seli kurudu gitti..
hele o güzel gözler yok mu.
tüm sevgisini bir pırıltı tılsımıyla içime yerleştiren..
büyüsü bozuldu.
bir şeyler değişti anlayamadığım.
sevginin de ömrü varmış dedim kendi kendime.
ve taşlaştım.
canlı olmaktan nefret ettim.
içimdeki tüm sevgiyi, özlemi,
büyüttüğüm hayalleri bir bir silerek.
bir güzellik kaldı anılarda.
kaç zaman geçti,
kaç iklim değişti bilemedim.
ama ben hala buradayım.
ve hala beni gören gözler,
fark edene yüzler eksilmedi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder