gül-i ruhsar

gül-i ruhsar (14/12/2005)
görünce güzelliği karşısında kalakaldım,
sen miydin bunca yıldır özlemini çektiğim,
geldin rahmetinle serptin damlaları,
yüreğimde karıştı hasretinle göz yaşlarım,
gülme gönül ağla derdim sızımla,
benim derdimde bir gül fidanı filizlendi de umutlandım.
o gülün miski sardı da kainatı,
kanatlandı nas, yürekleri çırpındı istikbale.
medetler boşuna değilmiş güzelliğinde gördüm kendimi,
bir hoş oldu sadrım, huzur sardı bedenimi.
şaşkınlıktan olsa gerek yalpalandım bu yolda hep,
kimi zaman çıktım, levm ettim kendimi,
kimi zaman uçtum mest oldum huzur denizinde,
kusurlardan mürekkep bir hayat kurdum uhrevi sıratta.
suratımda sücut eseri kalmadı ey sevgili.
kahrında hoş rahmetinde hoş dedim de sığındım sana.
eksikliğimle geldim kapına, kapandım bastığın toprağa.
kabul et vaat ettiğin aleme,
kabul et kusurumla, isyanımla, pişmanlığımla...
şerefyap oldum ol gülü gördüm.
misk kokundan aleme bir parça rahmet gelirse eğer.
medet isterim ey sevgili.
medet bana
medet yolunda cem olana..