çocuksu düşler

nasılda mahzun olmuş minik yüreğiyle.
ayazdan kalma ellerini ovuşturup da dalmış gözleri vicdanlı geçinen nesillere. gözyaşlarını akıtmış biriktirmiş sadrında, küçücük bedenine ne acılar sığdırmış.
bir umudun bir hayalin bile yanına uğramadığı bir yalnızlığa mahkumiyet neden. geç kalmış bir özrün, kabahatin sahibi bir neslin neferleriyiz.
kalbinde biriken o gözyaşlarının ahı yükselmez mi hiç.
yakalamaz mı bir bir önünden geçenleri..
sormaz mı hesabını
almaz mı yüreğinde sakladığın öfkenin acının hıncını..
kimsesizlerin kimsesi görüyor seni miniğim.
mahzun olma bu senin kadar minik hayat için.
düşünme öyle yakışmıyor bu yaşına.
bakma öyle olgun olgun yürekle, çocukça ol.
güzel yüreğinle gülümse bir kere.
sen üzülme, üzülsün sana reva gören vicdanlar.