veda

veda (04/12/2005)
bazen çok açılmak isterim
bazen de durulmak..
bazen ağlarım sessiz, kimsesiz başıma.
dilim galebe çalar yüreğime.
birikir, düğümlenir boğazımda cümleler...
çırpınır iç denizim ...
cümlelerim doğmadan ölür dilimde.
yüreğimde taşırım tabutlarını sevginin.
sadrımda bir kalem belirir sonra...
yüreğimin üstünde gezindikçe dolarım.
doldukça yas tutar gözlerim.
yaşlanır tenimin narinleri.
var oldukça ümitle beklerim.
ansızın döküleceği günleri.
ve bir an gitme vakti gelir, vakitsizliğin kahır denizinde.
kahreder kalbin meyyal sultanını.
tahtında cülus edemez olmayan aşklar.
yavaşça doğrulur usulca sızılır hayatımdan gözyaşlarıyla hayali...
gitmek kolay mı dersin?
unutmak hasletinin aczindeyim.
bir gülümsemen yeterdi.
ufak bir sezi gezdirirdi sevgi bahçende.
ama gitmekse eğer nihayetin.
boş sandığında acılarımı, umutlarımı, hatıralarımı da yüklen.
yüklen ki durulsun içimdeki fırtınalar.
eğer boşsa elindekiler bekleme dolmasını.
dolup içimi boğmadan koş
ve gel
ardındakiler, berindekiler...
beklentilerin, hayallerin..
ilk ve son arasında kalanlar...
hayatını ihata eden sınırları yık da gel.
ve gel özlem bahçem, sevgi seline kansın.
yeşersin içimde filizlenen ümitlerim.
gitme..