askerlik anıları 7

7-28/02/2004 saat: 11:10
Şansıma Şubat 29 çekiyor. Askerlik bir gün uzadı. Bizim kısımda pasaklı bir herif vardı. Bir gün buna bir komutan çarpacak diyorduk. En sonunda kurmay başkan görmüş. Bu adamı elbiseleriyle beraber yıkayın sonra asın demiş. Geçtiğimiz hafta yetmiş yılın en büyük soğuğunu yaşadık. Kar fırtınası geldi. Nöbetler iptal oldu bir günlüğüne. Harbiden nöbetsiz hayat güzelmiş. Bizim eğitim odası sıktı artık. Odadan istifa isteğimi ilettim. Sınıf öğretmenliği önerdiler. İnşallah bu görev diğerini aratmaz. Komutan beni fotokopiye gönderdi. Valla şapkayı unutmuşum. Üşendim geri gitmeğe. Herkese görünmeden gitmeği başardım. Üsteğmenimiz gördü. Lafı değiştirmek için fotokopileri çektiğimi söyledim. O'da tam 15 adım attı sonra dönüp şapkan nerede Ömer dedi. Cem Yılmaz metodu da tutmadı:) Az daha eğitim odasında makine (cep tel.) ile yakalanıyordum. Elimde kaldı valla. Geçen hafta nöbetimde astsubay geldi. Eğitim odası anahtarını istedi. Bizim Ali göndermiş. Bende yoktu. Meğer o herif vermemek için anahtarı numara yapmış. Sonra yine Ali’nin nöbet yerine gitmiş. Sonra tekrar öfkeli bir şekilde geldi. O sırada çekirdek çitliyorduk. Astsubay bağırmaya başladı nerde lan anahtar siz ne yapmağa çalışıyorsunuz dedi. Ben de çekirdek ikram ettim. Bu sefer yumuşadı. Ya bu Ali ne yapmaya çalışıyor Ömer dedi:) ama olan olmuş herif kirli çamaşırlara kadar tüm dolabımı aramış.
Bizim kısım komutanı çok şeker adam. Her gün muhabbet ediyoruz. Yine muhabbet esnasında garajdayken üsteğmen gidin araçların üstündeki karları temizleyin dedi. Bizim kısım komutanı da gidin muhabbete araç arkasında devam edin dedi:) adama elimi göğsüme koyup selam veriyorum kıl oluyor ama artık iş işten geçti:) Bu gün Cumartesi 01:00 ile 03:00 arası nöbet kitlediler. Gitmeden önce karalıyorum bu sayfaları. Birazda mektup yazacağım. Dur bakim şafak 77 oldu, silahlık yerim 77, doğum tarihim 77.. Sonra görüşürüz günlük..