2-01/02/2004
Bugün bayram!.. İnsanın en mutlu olması gereken zamanlardan biri ve ben yine buradayım. Evet iyi, tatlı günlerde olmuyor değil!.. Dün bölük komutanı bizleri yani 12 kısa dönem askeri topladı. Ve bizlerin 250 kişilik topçu taburundan tek tek seçildiğimizi söyledi. Bize görev dağılımı yaptı. Enformasyon başkanlığı uhdemize düştü. Şimdilik komutanımla aram iyi!.. İnşallah ileride sorun yaşamam. Bariz hatalar yapmıyor değilim. Üsteğmenimiz hücum yeleğini düzeltmemi söyledi. Ben de tüm bölük önünde silahımı tutmasını söyledim:) Benim bady benden beter! Sabah içtimasında selam verilirken kendini komutan sanıp selam çaktı. Sayesinde ikimiz sağa sola döne, tekrar başladık:)
Bu uzun dönemler harbiden garip yaratıklar. Kazan dairesinde çalışan arkadaşın üzerinde mazot kalıntıları var. Arkadaşı çakmakla bazen onu alevlendiriyor. Arada kıl adamlar olsa dahi insancıl olanlarda ender olarak var. Askerde dayak yok diyen varsa halt etmiş. Yatak (nizami düzeltmeme) yüzünden hepimizi çağırdılar. Bana hafiften dokundu ama uzunlar 2.80 uzadı. Yetmedi astsubay dayağı yediler. Acemilik rahattı ama çok garip zamanlar da oldu. 4 Ocak 2004’de dört saat ayakta kaldık. Yüzbaşı bildiği tüm küfürlerin notlar halinde sunumunu yaptı. Ben bayılmışım ve emir yüzünden kimse kaldırmadı. Benim dışımda beş arkadaş baygınlık geçirdi. Zaman zaman burnumuzdan kan geliyor neden? Çünkü direkler (burun direkleri) alabora olduğu için:) Duydum ki yüzbaşıyı mahkemeye veren çavuş terhis olmuş. Yüzbaşı da kıçına tekme atarak küfür ederek yollamış onu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder