ağaç ve insan

(17/04/2006)
yaşamak,
bir ömre sığdırmak koca anlamları,
dayanmak bir ağaç gibi.
müfret kalsan da,
fırtınalar sarsa da gövdesini,
eğilse de,
sendelese de dalları,
durulunca yine dimdik,
yine alnı pak durmak.
onurla bakmak geriye.
geçmişten gelenlere tebessüm edebilmek.
yaşamak hep hür,
gür sesle bağırmak özgürlüğü..
ağarmadan yüzü,
sözü bir özü bir durmak..
durgun denizlerde körelmeden
günah ağlarını örmeden
görünmeden nifak tohumları
bağlanmak sımsıkı
umarsızca özgürlüğe tutunmak..
özgür doğmuş bir bebek gibi
bir çırpıda seslenmek,
katmadan
katıksız
hesapsız gülmek,
anlamsız ağlamak,
içinden gelen sesle haykırmak.
haykırmak hürriyetini..